Springtime in Berlin

De ouverture "Lente in Berlijn" van Kees Vlak werd rond de millenniumwisseling geschreven. Hij schrijft ze in een sfeer waarin het woord "Millenium" altijd en overal verscheen. Vlak merkt ook nadrukkelijk op dat hij "lente" niet letterlijk bedoelt, maar figuurlijk als "vertrek" of "nieuw begin". Het was zijn bedoeling om in de muziek op te nemen dat na een eeuw, die vaker werd gekenmerkt door donkere delen, het voorjaar nu aanbreekt.

Het eerste deel van de ouverture portretteert muzikaal de jeugd van de 21ste eeuw, een jeugd vol hoop en vertrouwen. In het rustige middendeel voeren de hobo en de klarinetten een nostalgische melodie uit. Deze melodie lijkt terug te kijken in het verleden, als een grootvader die zich de oude tijd herinnert. Een langzame wals sluit deze passage af met gedachten aan de elegante Kurfürstendamm in een zomernacht. In een kort melodiefragment hoor je een Amerikaanse band - een herinnering aan de tijd van de bezetting en de groeiende invloed van Amerika in de stad. Tot slot neemt een volkslied de belangrijkste gebeurtenis uit de recente geschiedenis van Berlijn op: de hereniging. De muziek mondt uit in een majestueuze Glorioso en symboliseert de prachtige Brandenburger Tor. De Da Capo neemt dan het aan het begin gepresenteerde lente-idee weer op en de ouverture eindigt uiteindelijk in een spannende finale, met een vrolijk uitzicht op de toekomst.