Brassband – Bladmuziek

Het begrip “brassband”

Met het begrip “brassband” kunnen meerdere ensemblevormen aangeduid worden. Zo bestaan er in New Orleans brassbands waarin niet alleen koperen blaasinstrumenten bespeeld worden, maar ook klarinetten en saxofoons. In deze jazz-ensembles, en ook in hiphop en funk, wordt meestal ook een sousafoon gebruikt. Ook in de cultuur van de Oost-Europese volksmuziek komen brassbands in verschillende bezettingen voor.

De bekendste brassbandvorm is echter de Britse variant. Deze ontstond begin 19e eeuw in de Engelse kolenmijnindustrie. Daar werden kleine orkesten opgericht om arbeiders te werven en om reclame te maken voor het bedrijf. Ook het Leger des Heils heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de brassbands, omdat het vanaf 1880 voor alle officieren en soldaten verplicht was om een blaasinstrument te leren bespelen.

De vaste bezetting van een brassband bestaat uit 25 blazers en 3 of 4 slagwerkers. De blazerspartijen (gespeeld door cornetten, een bugel, althoorns, baritons, euphoniums, trombones en bastuba’s) worden vaak getransponeerd en meestal in vioolsleutel genoteerd, met uitzondering van de bastrombone. Tegenwoordig bestaan er met name ook in Noorwegen, België, Nederland en Zwitserland brassbands die op een zeer hoog niveau musiceren.