War Requiem van Benjamin Britten – Bladmuziek

“My subject is war, and the pity of war. The poetry is in the pity… All a poet can do today is warn.” – Wilfred Owen

Dit zijn de indringende woorden op de titelpagina van Benjamin Brittens meesterwerk: War Requiem. Waar andere componisten met hun requiem, proberen rust te brengen aan de zielen van overledenen en berusting bij degenen die achterblijven, verwerpt Britten als gewetensbezwaarde dienstweigeraar met zijn werk de barbaarsheid en zinloosheid van oorlog in de hoop zo bij te dragen aan het beëindigen van alle gewelddadige conflicten. Ontdek hier in onze shop bladmuziek van verschillende edities van dit baanbrekende werk!

Het War Requiem – Waar poëzie en liturgie elkaar ontmoeten

De locatie

De première van het werk vond plaats in Coventry Cathedral. De kathedraal was in 1940 tijdens de 2e Wereldoorlog bij een bombardement zwaar beschadigd geraakt. Nadat besloten was de kathedraal te herbouwen werd Benjamin Britten gevraagd een werk ter inzegening van het gebouw te schrijven.

De opdracht

Britten was zelf in Amerika toen Coventry Cathedral met de grond gelijk werd gemaakt. Zijn pacifisme werd reeds op jonge leeftijd aangewakkerd door zijn vriend en mentor Frank Bridge en hij onderging bij zijn terugkomst in Engeland in 1942 een tribunaal om opgenomen te worden in het register van “gewetensbezwaarde dienstweigeraars”. Toen hij in 1958 de opdracht kreeg om een werk te schrijven ter inzegening van de herbouwde kathedraal was hij reeds geruime tijd bezig met teksten van de dichter Wilfred Owen voor zijn liederencyclus Nocturne op.60. Owen stierf in 1918 in Frankrijk op het slagveld, één week voor het einde van de 1e Wereldoorlog. Het bracht Britten op het idee om de Latijnse requiemtekst te verweven met Wilfred Owen’s anti-oorlogspoëzie.

De bezetting

Het War Requiem is opgebouwd uit de traditionele Latijnse requiem-tekst en negen Engelse gedichten. Het werk vereist drie solisten (sopraan, tenor en bariton), een symfonieorkest, een kamerorkest, een groot gemengd koor en een jongenskoor. Deze bezetting is onderverdeeld in drie groepen: De sopraan zing de Latijnse tekst, begeleid door het koor en het grote orkest; de tenor- en baritonsolist zingen de Engelse teksten van Wilfred Owen, begeleid door het kamerorkest en het jongenskoor zing de Latijnse tekst begeleid door het orgel. Pas aan het einde van het werk komen alle groepen samen.

De première

De première vond plaats op 30 mei 1962. De Russische sopraan Galina Vishnevskaya zou eigenlijk de première voor haar rekening nemen, maar kon vanwege de heersende internationale spanningen de Sovjet-Unie niet verlaten. Heather Harper werd tien dagen voor de première bereid gevonden om voor haar in te vallen. Peter Pears was de tenor en Dietrich Fischer-Dieskau de bariton. Britten had eigenlijk graag zelf de première willen dirigeren, maar had helaas last van pijn aan zijn schouder, waardoor hij vervangen moest worden door Meredith Davies. Omdat hij dit monumentale evenement niet aan zich voorbij wilde laten gaan besloot hij om toch de groep van tenor, bariton en kamerorkest te dirigeren en startte daarmee onbedoeld de traditie om gebruik te maken van twee dirigenten bij uitvoering van het werk. Op verzoek van Britten werd er niet geapplaudisseerd na afloop van de première. Het werk werd een enorm succes en wordt gezien als één van de belangrijkste requiemzettingen aller tijden.

• Benjamin Britten – Bladmuziek
• Requiem – Bladmuziek
• Vredesmissen – Bladmuziek
• Religieuze vredesliederen – Bladmuziek
• Vredesliedjes – Bladmuziek
• Requiem van Verdi – Bladmuziek
• Requiem van Mozart – Bladmuziek
• Nocturne op.60 van Britten – Bladmuziek
• Requiem van Berlioz – Bladmuziek
• A Child of Our Time van Tippett – Bladmuziek
• The Armed Man van Jenkins – Bladmuziek